Bardzo częstym błędem wielu początkujących mówców jest chęć zaimponowania słuchaczom swoją wiedzą. Obawa przed błędem, przed tym że ktoś złapie nas na niewiedzy bywa też paraliżująca. Tymczasem to nic strasznego umieć przyznać się przed widownią, że „po prostu nie wiem”. Ale nie chodzi o zdawkowe „nie wiem” i idźiemy dalej. To będzie oznaka braku szacunku, ignorancji i buty prezentera. To nie Ty jesteś tu gwiazdą, ale Twoi słuchacze. Doceń zatem fakt, że przyszli Cię wysłuchać i ZAWSZE kiedy przyznasz się do niewiedzy, zareaguj!
Co robić?
Przede wszystkim nie panikuj, powiedz że z chęcią sprawdzisz to po wykładzie i skontaktujesz się z pytającym. Weź od niej/niego adres e-mail, ewentualnie telefon. Wierz mi, że takie podejście zostanie odebrane przez publikę bardzo profesjonalnie. Nawet Einstein nie wiedział wszystkiego, to dlaczego Ty masz wiedzieć ?!
A może improwizować?
Nigdy tego nie rób! Nie ma nic gorszego jak brnięcie w zmyśloną teorię, udawanie najmądrzejszego, pouczanie widowni lub - o zgrozo! - kłamanie. Jeśli po wykładzie okaże się, że wszystko zmyśliłaś/łeś lub kłamałaś/łeś stracisz w oczach swoich słuchaczy. Myślisz, że następnym razem przyjdą na Twój wykład, będą chcieli Cię słuchać lub uwierzą w to co mówisz? Raczej nie masz na to szans. Z przemawianiem jest jak „z pierwszym wrażeniem”. Jeśli nie przekonasz do siebie widowni swoim profesjonalizmem, ale także zwykłym ludzkim „nie wiem” nie będą zainteresowani Twoimi kolejnymi prezentacjami. Oczywiście pisząc „nie wiem” nie mam na myśli braków podstawowej wiedzy z tematu, którym się zajmujesz jako mówca, ale raczej odnosi się to do bardziej specjalistycznych informacji.
A zatem…
Bądź ZAWSZE człowiekiem, nie maszyną. Naucz się przyznawać do braku wiedzy, ale ZAWSZE też obiecaj temat zgłębić i wyjaśnić. NIGDY nie zostawiaj swoich słuchaczy w niepewności lub z wątpliwościami!
Miłego przemawiania!
Foto: https://unsplash.com
Chcesz być na bieżąco? Zapisz się do newslettera, a jako pierwszy dowiesz się o nowościach na moim blogu.